بخشنده همچون خورشید

پســـــــــــــــرم؛ فرزندم؛ هَستیم؛ از زمانی که زبان بازکردی مرا با اسمهای متفاوتی صدا کردی مامانا-مامانی -مامایا -مامانی نی -مامان عزیز و چند روزی است که مرا مامانم صدا می زنی خیلی حس عجیبی بهم دست می ده من همیشه تو را پسرم صدا می زنم عزیزم قشنگم گلم  وقتی که این “میمِ” نازنین و دوست داشتنی را کنارِ اسمت می نشانم و همه یِ تعلقم را به تو و به روزگارت ، در همان یک حرفِ نابش خلاصه می کنم ، حسّ ِ قریبی در وجودم می دود و مرا می رساند به مرزی که رهایی از سرزمینش ممکن نیست… امان از این “میم” ی که همزمان محصورم می کند،  محدودم می کند به اوجم می برد و بر می گردان...

سلام عزیز مهربون اجازه هست بشم فدات ؟ اجازه هست تو شعر من اثر بذاره خنده هات ؟ شب که میاد یواش یواش با چشمک ستاره هاش اجازه هست از آسمون ستاره کش برم برات ؟ اجازه هست بیای پیشم یکم بگم دوست دارم ؟ تو هم بگی دوسم داری بارون بشم دل ببارم بریم تو باغ اطلسی بی رنج و درد بی کسی بهت بگم اجازه هست دلم بشه فدات ؟ اجازه هست خیال کنم تا آخرش مال منی ؟  رادمهرم عزیز مهربانم قربون اون زبون شیرینت که روز به روز شیرین تر و قشنگ تر صحبت میکنی مهربانم که به مامان می گی عاشقتم مامانی تو منو عاشق کردی خوش بحال مامانی که تو عاشقشی عزیزم امروز به مامانی گفتی مامان دوستت دارم تو مهربونی عزیزمی تشکر که مامان خوبمی قربونت برم خوشحالم که ماما...

رادمهرم بازم می خوام مطالبی پندآموز برات بنویسم بخوان و عمل کن گلم همیشه به خاطر داشته باش  از هیج کس برای چیزی انتظار نداشته باش  انتظارها همیشه صدمه زننده هستند .. زندگی کوتاه است ... پس به زندگی ات عشق بورز ... ...خوشحال باش ... و لبخند بزن ... فقط برای خودت زندگی کن و ...قبل از این که صحبت کنی ،گوش کن قبل از این که بنویسی، فکر کن قبل از این که خرج کنی ،درآمد داشته باش قبل از این که دعا کنی ، ببخش قبل از این که صدمه بزنی ، احساس کن قبل از تنفر ، عشق بورز زندگی این است ... احساسش کن، زندگی کن و لذت ببر  زندگی‌ پشیزی نمی‌ارزد ، اگر همان بمانی که هستی  قوی بودن به این معنا نیست که ...

تا عشقت آمد دردم آسان شد،خدا را شکر مادر شدم پاره جانم شدی ،خدا را شکر شوق شنیدن ریخت حتی گریه ات در من  لبخند زدی جانم غزلخوان شد،خدا را شکر  من باغبان تازه کاری بودم اما تو یک غنچه زیبا و خندان شدی،خدا را شکر تو آمدی و باران رحمت با تو آمد  گلخانه ما هم گلستان شد،خدا را شکر سنگ صبورم،نور چشمم،میوه قلبم  شب را ورق زدی،ماه تابان شد،خدا را شکر  مادر شدن یک امتحان سخت وشیرین است  دلواپسی هایم دو چندان شد،خدا را شکر    ...

روزها مي گذرند با چشم بر هم زدني به ياد بيست و يك ماه پيش مي نويسم به ياد تك تك دقايق و ثانيه و لحظه هايش كه عزيزترين لحظه هايم بودند ،بي شك ناب ترينشان  لحظه هاي مادر بودن كه جز مادر باشي،نمي تواني درك كني شيرخوردنت ،دست بالا آوردنت،اولين لبخندارادي ات،نشستنت،دندان درآوردنت،راه رفتنت،اولين كلمه اي كه گفتي و .... لحظه هاي نفس كشيدنت كنارم درست دهان به دهان من آنجا كه نفسم را با تو هماهنگ مي كردم كه بازدم تو،دم من باشد  لحظه هايي كه چشمان زيبايت مرا مي جست  لحظهاي پرمهر خوابيدنمان بوسه هاي لطيفت نوازش دستان كوچك و پر مهرت و همه و همه هر روز برايم تكرار مي شوند با تو لحظاتي را گذراندم كه جز زيبايي در آن...

عزيز من رادمهرم بيست و يك ماهگيت با كمي تاخير مبارك عزيز دل ماماني مي دوني وقتي بهت تبريك گفتم چي گفتي عزيزم گفتي درس بخونم بيست بشم قربونت برم كه بيست رو مي شنوي فوري اينو مي گي رادمهرم اين روز رو با اتفاق بدي كه برات افتاد با ناراحتي گذروندي گلم دوست ندارم برايت از ناراحتيها و اتفاقات بدمطلب بگذارم دوست دارم تمام صفحات وبلاگت پر از خوبي و خوشي و سلامتي و مطالب زيبا باشه دوست ندارم وقتي بزرگ شدي و به اميد خدا خودت مطالبي كه ماماني برات نوشته رو خوندي ذره اي ناراحت بشي به همين دليل فقط دوست دارم از خوبيها برايت بنويسم پس فقط در اين حد بدان كه روز خوبي براي من و تو نبود گل من اميدوارم هرگز تكرار نشه اين روزاي بد همين بسمه كه تو اينجا...

زمرمه می کنم تا پژواک صدامو تو وجو دت بشنوم دنبال یه چیزی می گردم که با اون به خودم ثابت کنم زنده ام مثل وقتی که یه موجود رنده بین دو تا کوه فریاد می زند من زنده ام ................. و کوه جواب می دهد من زنده ام من زنده ام من زنده ام من زنده ام مثل وقتی که دلت می خواهد  حواس پنج گان ات را تست کنی تا خیالت راحت شود همه چی درست کار می کند پس وقتی صدایم را می شنوی پس وقتی لمس دستهایم را روی پوستت حس کردی پس وقتی نگاهم در نگاهت معنا گرفت پس وقتی که مشامت را عطر تنم پر کرد پس وقتی شیرینی بوسه از...

روزی که عشق به قلبم هدیه شد اواخر تابستان بود  پاییز از میان انبوه گرمای شهریور سلام میکرد  ومن آنروز بود که دو تیله سیاه را در میان گرمای آفتاب دیدم چشمان سیاه تو  از زبان فرهاد به شیرینش برایم گویا تر حرف میزد من چشمهایت را میدیدم وقلبم با تمام وجود عشق را فریاد میزد من ان روز عاشق تو شدم انروز بود که قلبم به شدت لرزید قبل تر ها هم بودم آن زمانی که ریشه در وجودم داشتی  اما عشقم با دیدن سیاهی چشمانت انگار رنگ دیگری گرفت  آن زمان که پانزده روز تا شروع برگ ریزان پائیز مانده بود  برگ ریزان قلب من شروع شد با هر نفست قلبم به شماره افتاد انگار خداوند وقتی تو را آفرید همه حواسش به آرزوهای من بود ...

عزیز مامانی از وقتی که چهارده ماهت بود و معنی ژست گرفتن رو فهمیدی تا الان هروقت بهت می گم ژست بگیر اینجوری می گیری نگاه کن مامانی عکسات رو از اون موقع تا الان می زارم ببین فدای ژست گرفتنت گلم  ...

پسر قشنگم علاقه شدیدی به طبیعت داری و برای همه جالبه که می گی طبیعت از روز سیزده نوروز این اسم رو یادگرفتی و به بیرون می گی طبیعت عزیزدلم به بالکن خونه هم می گی طبیعت تا می خوام غذا برایت بیارم بخوری می گی بریم طبیعت منظورت بالکنه و من هم به دیده منت قبول می کنم و عشق می کنی عزیزم جمعه رفتیم به قول خودت طبیعت کارهایی کردی که برایم جالب اومد و خواستم خاطره این طبیعت رو برایت بگذارم وقتی حاضر شدی که بریم طبق معمول همیشه که تحمل نداری و می گی زود بریم پشت هم می گفتی من حاضرم من حاضرم خواستم ازت عکس بگیرم با مامانی دعوا می کردی که بریم عکست رو می ذارم ببین گلم دریاچه و اردکها رو که دیدی کلی ذوق کردی به خاطر پازل حیواناتی که داری و خیلی دوستشو...